ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಅಸಮಾನತೆಗೆ ಹಿಡಿದ ಕನ್ನಡಿ : ʼದಕ್ಷಿಣ v/s ಉತ್ತರʼ
ಪ್ರಪಂಚದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಮತ್ತು ಪ್ರಜಾಸತ್ತಾತ್ಮಕ ರಾಷ್ಟ್ರ ಭಾರತ. ಬಹುತ್ವ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಉಸಿರಾಡುತ್ತಿರುವ ದೇಶದಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ, ಸಾಮಾಜಿಕ, ಆರ್ಥಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದು ದೊಡ್ಡ ಸವಾಲು ಎಂಬುದು ವೇದ್ಯ ಸಂಗತಿ. ಆದರೆ ದೇಶದ ಒಕ್ಕೂಟ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಸಮಗ್ರ ಸುಧಾರಣೆಗೆ ತೊಡಕಾಗಿರುವ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು, ಸವಾಲುಗಳು, ಪರಿಹಾರೋಪಾಯಗಳು ಅದರಲ್ಲೂ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಆರ್ಥಿಕ ಅಸಮಾನತೆಯ ಹಿಂದಿನ ರಾಜಕಾರಣದ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಹಿಂದೆಂದಿಗಿಂತಲೂ ಅಗತ್ಯವೆಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನದ ಭಾಗವಾಗಿ ನೀಲಕಂಠನ್ ಆರ್‌.ಎಸ್. ಅವರ “South v/s North: India’s Great Divide” ಕೃತಿಯ ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದ ಕೆ.ಪಿ. ಸುರೇಶ್‌ ಅವರ ʼದಕ್ಷಿಣ v/s ಉತ್ತರʼ ಕೃತಿ ಮಹತ್ವದ್ದಾಗಿದೆ.
ಹಲವು ಜಾತಿ ಜನಾಂಗ, ಧರ್ಮೀಯರು ನೆಲೆಸಿರುವ ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯಲ್ಲಿ ಏಕತೆ ಇದೆ ಎಂದು ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಕಂಡಬಂದರೂ ವೈಪರಿತ್ಯಗಳೂ ಇವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದುದು ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ ಪ್ರಜೆಗಳ ಆದ್ಯ ಕರ್ತವ್ಯ. ಈ ಬಗೆಯ ತಿಳಿವಳಿಕೆಯನ್ನು ಮೂಡಿಸುವಲ್ಲಿ ಈ ಕೃತಿ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತದೆ.
ಒಟ್ಟು ಮೂರು ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ನಿರೂಪಿತಗೊಂಡಿರುವ ಇಲ್ಲಿನ ವಿಷಯಗಳು ದೇಶದ ವಸ್ತುಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಮನಗಾಣಿಸುತ್ತದೆ. ʼಪರಿಶೋಧನೆʼ ಎನ್ನುವ ಶೀರ್ಷಿಕೆಯ ಮೊದಲನೆ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಆರೋಗ್ಯ, ಶಿಕ್ಷಣ, ಆರ್ಥಿಕತೆ, ದಕ್ಷಿಣ ಏಕೆ ಉತ್ತಮ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದೆ ? ಎಂಬ ನಾಲ್ಕು ಉಪಶೀರ್ಷಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಆಡಳಿತದ ನೀತಿ ನಿರ್ಧಾರಕ ಅಂಶಗಳು ದಕ್ಷಿಣ ಮತ್ತು ಉತ್ತರ ಭಾರತಗಳಲ್ಲಿನ ಜನರ ಆರೋಗ್ಯ, ಶಿಕ್ಷಣ, ಆರ್ಥಿಕತೆ ಅಂಶಗಳನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತ ಬಂದಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಪೀಠಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಲಾಗಿದೆ. ಮಗುವೊಂದರ ಜನನದ ಕಥನವನ್ನು ನಿರೂಪಿಸುತ್ತ ವಸ್ತುಸ್ಥಿತಿಯ ಮೇಲೆ ಬೆಳಕು ಚೆಲ್ಲಲಾಗಿದೆ. ಭಾರತವು ಕಳಪೆ ಆರೋಗ್ಯದ ದಾಖಲೆ ಹೊಂದಿದೆ. ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಆರೋಗ್ಯ ಸೂಚಿಯ ಪ್ರಕಾರ ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಜೀವಿತಾವಧಿ ಕೇವಲ ೬೯ ವರ್ಷಗಳು ಮಾತ್ರ. ಜಾಗತಿಕವಾಗಿ ಭಾರತದ ಸ್ಥಾನ ೧೨೫. ಯುದ್ಧಪೀಡಿತ ದೇಶಗಳಾದ ಇರಾಕ್‌, ಸಿರಿಯಾ ಮತ್ತಿತರ ದೇಶಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಭಾರತ ಕೆಳಮಟ್ಟದಲ್ಲಿದೆ ಎಂಬ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಂಕಿಸಂಖ್ಯೆಗಳ ಮೂಲಕ ದಾಖಲಿಸಲಾಗಿದೆ. ಮಧ್ಯಮ ಆದಾಯದ ದೇಶಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಭಾರತ ಸಾಕ್ಷರತೆ ಪ್ರಮಾಣವೂ ಹಿಂದುಳಿದಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಆಧಾರಸಹಿತ ನಿರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ. ದೇಶದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆ, ಉಪರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳು ಮೂಡಿಸಿದ ಚಿತ್ರಣ, ಆರ್ಥಿಕತೆ ಮತ್ತು ದಕ್ಷಿಣ ರಾಜ್ಯಗಳ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಅನುಸರಿಸಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಕ್ರಮಗಳ ಮೇಲೂ ದೃಷ್ಟಿ ಹಾಯಿಸಲಾಗಿದೆ.
ʼಭಾರತದ ಕೇಡಿನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳುʼ ಎಂಬ ಎರಡನೇ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತ ಸಮಾನ ಪಾಲುದಾರನೇ? ಎಂಬ ಪ್ರಸ್ತಾವನೆಯಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರದ ಆಡಳಿತ ಕುತಂತ್ರಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾಗುವ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದ ರಾಜ್ಯಗಳ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಕುರಿತು ವಿವೇಚಿಸಲಾಗಿದೆ. ಜನಸಂಖ್ಯಾ ಭಿನ್ನತೆ, ಭಾರತದ ಕಾಸಿನ ಥೈಲಿ; ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ/ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರ, ಭಾರತದ ಒಕ್ಕೂಟವನ್ನು ಈಗಿರುವ ಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ಕಾಪಾಡಬಹುದೇ ಎಂಬ ಮೂರು ಶೀರ್ಷಿಕೆಗಳಡಿ ಚರ್ಚಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಆಯಾಯ ರಾಜ್ಯಗಳ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಸೂಚ್ಯಂಕ ಎನ್ನಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದಾಯ ಮತ್ತು ತೆರಿಗೆ ಹಣ ಹಂಚಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸಮಾನ ತತ್ವವನ್ನು ಅನುಸರಿಸದೇ ರಾಜಕೀಯ ಮಾಡುವ ಆಡಳಿತ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಬಲಿಯಾಗುವ ದಯನೀಯತೆ ದಕ್ಷಿಣದ ರಾಜ್ಯಗಳಿಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಲಾಗಿದೆ. ದೇಶದ ಸರ್ವಾಂಗೀಣ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಮಾನದಂಡಗಳು ಯಾವುವು ಎಂದು ಆಲೋಚಿಸಿದರೆ ಜನಸಂಖ್ಯೆ, ಶಿಕ್ಷಣ, ಆರೋಗ್ಯ, ಉದ್ಯೋಗ ಮುಂತಾದವು ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಈ ಮೂಲಭೂತ ಸೌಲಭ್ಯಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುವಲ್ಲಿ ಕೇಂದ್ರ ತರತಮ ನೀತಿ ಅನುಸರಿಸಿದರೆ ಒಕ್ಕೂಟ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ದುರ್ಬಲಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಸತ್ಯ ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರಗಳು ಮಾಡುವ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಅದು ಸೃಷ್ಟಿಸುವ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟುಗಳನ್ನು ಎದುರುಗೊಳ್ಳದೇ ಬೇರೆ ವಿಧಿಯಿಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಮೂರನೇ ಭಾಗ- ಇನ್ನೂ ಉತ್ತಮ ಒಕ್ಕೂಟ ಎಂಬ ವಿಷಯದಡಿ ಭಾರತದ ಪ್ರಾತಿನಿಧಿಕ ಪ್ರಜಾಸತ್ತೆಗೆ ಬಡಿದಿರುವ ರೋಗವೇನು?, ಅಥೆನ್ಸ್‌ ಮಾದರಿ ಹಾಗೂ ಒಂದು ಪರ್ಯಾಯ ಕುರಿತು ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸುವ ಮೂಲಕ ದೇಶದ ಒಕ್ಕೂಟ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಬಲವರ್ಧನೆಗೆ ಇರುವ ದಾರಿಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಲು ಇಲ್ಲಿ ಯತ್ನಿಸಲಾಗಿದೆ.
ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತವು ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲಾ ಧನಾತ್ಮಕ ಸೂಚ್ಯಂಕಗಳಲ್ಲೂ ಉತ್ತರಕ್ಕಿಂತ ಮುಂದಿದೆ. ಈ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಅಸಮಾನತೆಗೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಪೂರ್ವದ ದಾಳಿಗಳು ಮತ್ತು 1952ರ ಸರಕು ಸಮೀಕರಣ ನೀತಿ (Freight Equalisation Policy of 1952)ಗಳೇ ಕಾರಣ ಎಂಬುದಾಗಿ ಆರೋಪಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಆದರೆ ಸತ್ಯವನ್ನು ಮರೆಮಾಚುವ ಕೆಲಸವನ್ನು, ಕೆಲವು ಉತ್ತರದ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು, ತಜ್ಞರು ಮತ್ತು ವಿಶ್ಲೇಷಕರು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ, ಉತ್ತರಕ್ಕಿರುವ ಖನಿಜ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳಾಗಲೀ, ಅವ್ಯಾಹತವಾಗಿ ಹರಿಯುವ ನದಿಗಳಾಗಲೀ, ರೈಲ್ವೆ ಸಂಪರ್ಕವಾಗಲಿ, ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲ. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶ ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳಗಳು, ದೇಶದ ಬೇರಾವುದೇ ರಾಜ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಅತಿಹೆಚ್ಚು ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು GDP ಪಾಲು ಹೊಂದಿದ್ದವು. ಆದಾಗ್ಯೂ ಉತ್ತರದ ರಾಜ್ಯಗಳು ಏಕೆ ಹಿಂದೆ ಉಳಿದವು? ನೀಲಕಂಠನ್ ಅವರ “South vs North: India’s Great Divide” ಪುಸ್ತಕವು, ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಅಸಮಾನತೆಗೆ ಸಕಾರಣಗಳನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿಯೇ ಗುರುತಿಸಿದೆ. ಇದು ಕಣ್ಣು ತೆರೆಸುವ ಪುಸ್ತಕ, ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಅಸಮತೋಲನತೆಯು ನಿರಂತರ ವಲಸೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ವಲಸೆಯು ವಲಸಿಗರ ಮತ್ತು ಅತಿಥೇಯರ ಅಸ್ಮಿತೆಯನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಭಾರತದ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಹುಸಿಗೊಳಿಸಿಬಿಡುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕಿಂತ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ವಲಸಿಗರಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ, ಆರೋಗ್ಯ, ನೈರ್ಮಲ್ಯ ಹಾಗೂ ಹೆಚ್ಚಾದ ಜನಸಂಖ್ಯೆಗೆ ಬೇಕಾದ ರಸ್ತೆ ಮತ್ತು ಇನ್ನಿತರ ಮೂಲ ಸೌಕರ್ಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಭಾರ ಅತಿಥೇಯ ರಾಜ್ಯಗಳಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಈ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿರುವ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಅರಿತು, ಎಲ್ಲಾ ರಾಜ್ಯ ಹಾಗೂ ಪ್ರದೇಶಗಳು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಲ್ಲಿ ಸಮಾನತೆ ಸಾಧಿಸಬೇಕಿದೆ ಎಂಬ ಸತ್ಯವನ್ನು ಮನದಟ್ಟು ಮಾಡಿಕೊಡುವ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಈ ಕೃತಿ ಮೌಲಿಕವಾಗಿದೆ.
ಮುನ್ನುಡಿ ಬರೆದಿರುವ ಕಂದಾಯ ಸಚಿವರಾದ ಸನ್ಮಾನ್ಯ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ ಭೈರೇಗೌಡ ಅವರು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಕುರಿತು ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಈ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಈ ಕೃತಿ ಸಾಮಾನ್ಯನೂ ಗ್ರಹಿಸಬಲ್ಲ ಸರಳ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ನಿರೂಪಿತಗೊಂಡಿರುವುದು ವಿಶೇಷ ಎಂದಿರುವುದು ಗಮನಾರ್ಹ.
ಭಾರತದ ಬಹುತ್ವ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ನಾಶದ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಇರಿಸಿಕೊಂಡು ಏಕ ಭಾಷೆ, ಏಕ ಮತ, ಏಕ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಹೇರಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವ ಕೇಂದ್ರದ ಹುನ್ನಾರ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ಅಸಮಾನ ನೀತಿಯ ರಾಜಕಾರಣದ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಕುರಿತು ವಿವೇಚಿಸಲು ಪ್ರೇರೆಪಿಸುವ ಈ ಪುಸ್ತಕವು, ಸದ್ಯದ ಭಾರತದ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟುಗಳಿಗೂ ಪರಿಹಾರದ ಮಾರ್ಗೋಪಾಯಗಳನ್ನು ಬೋಧಿಸುವಂತಿದೆ. ಕನ್ನಡದ ಓದುಗರಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ದಕ್ಕುವಂತೆ ಮಾಡಿದ ಕೆ.ಪಿ. ಸುರೇಶ ಅವರಿಗೆ ಹಾಗೂ ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ಕಾನ್ಕೇವ್ ಪ್ರಕಾಶನದ ನಂದೀಶ್ ದೇವ್ ಅವರಿಗೂ ಅಭಿನಂದನೆಗಳು ಸಲ್ಲಬೇಕು.
-ಸಿ.ಎಂ. ಫೈಝ್‌ ಮಹಮ್ಮದ್‌
ನಿರ್ದೇಶಕರು,
ಹೆಚ್‌.ಕೆ.ಬಿ.ಕೆ ಸಮೂಹ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು
ಬೆಂಗಳೂರು
—–