ಕವಿತೆ
ಕವಿತೆಯೆಂದರೆ
ಮರಗಳಿಂದ
ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ತೇಲಿ
ನಿಧಾನವಾಗಿ
ನೆಲ ತಲುಪುವ ಎಲೆ
–
ಕವಿತೆಯೆಂದರೆ
ಬಿಸಿ ಹೆಂಚಲ್ಲಿ
ಅವ್ವ ತಟ್ಟಿಕೊಟ್ಟ
ಹದವಾಗಿ ಬೆಂದ ರೊಟ್ಟಿ
–
ಕವಿತೆಯೆಂದರೆ
ಅವನು ಮತ್ತು ಅವಳು
ಮಾತಿಲ್ಲದ
ಮಾತುಗಳಿಂದಲೇ
ಆಡುವ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಾತು
–
ಕವಿತೆಯೆಂದರೆ
ಮಗುವಿನ ಅಳು
ಕೇಳಿದೊಡನೆ
ಅವಸರದಿಂದ ಧಾವಿಸುವ
ಅವ್ವನ ಧಾವಂತ
–
ಕವಿತೆಯೆಂದರೆ
ನೆಲದೊಡಲಿಂದ
ಹಸಿರು ಮೂಡಿದಾಗ
ಉಳುವವನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ
ಕಾಣುವ ಸಾರ್ಥಕ್ಯ
–
ಕವಿತೆಯೆಂದರೆ
ಶತ್ರುವಿನ ಎದೆಯಲ್ಲೂ
ಕಂಬನಿ ತುಂಬಿ
ಮೂಡುವ ಪ್ರೀತಿಯ ಭಾವ
–
ಕವಿತೆಯೆಂದರೆ
ಇಷ್ಟೆ-
ಅದು ಕವಿಯ
ತಾಯ್ತನ !
-ಸಿದ್ಧರಾಮ ಕೂಡ್ಲಿಗಿ