ಅನುದಿನ ಕವನ-೪೭೪, ಕವಿ: ಸಿದ್ಧರಾಮ ಕೂಡ್ಲಿಗಿ, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ:ಈಗೀಗ ತೀರಾ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿದೆ

ಈಗೀಗ ತೀರಾ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿದೆ

ಈಗೀಗ ತೀರಾ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿದೆ
ನನ್ನ ಬಲಗಣ್ಣು
ತಾನು ನೋಡ್ತಿರೋದೇ ಸರಿ ಅಂತಿದೆ
ನನ್ನ ಎಡಗಣ್ಣು
ತಾನು ನೋಡ್ತಿರೋದೇ ಸರಿ ಅಂತಿದೆ
ಈಗ ಎರಡೂ ವಿರುದ್ಧ ದಿಕ್ಕಿಗೆ
ನೋಡ್ತಿರೋದರಿಂದಲೇ
ನಾನು ಯಾವುದನ್ನೂ
ನೆಟ್ಟಗೆ ನೋಡಲಿಕ್ಕಾಗ್ತಿಲ್ಲ

ಈಗೀಗಾ ತೀರಾ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿದೆ
ನನ್ನ ಬಲಗಿವಿ
ತಾನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ತಿರೋದೇ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಅಂತಿದೆ
ನನ್ನ ಎಡಗಿವಿ
ತಾನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ತಿರೋದೇ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಅಂತಿದೆ
ಈಗ ಎರಡೂ ಬೇರೆ ಬೇರೆ
ಕೇಳಿಸ್ಕೊಳ್ತಿರೋದ್ರಿಂದಲೇ
ನಾನು ಯಾವುದನ್ನೂ
ಸರಿಯಾಗಿ ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗ್ತಿಲ್ಲ

ಈಗೀಗ ತೀರ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿದೆ
ನನ್ನ ಮೂಗಿನ ಬಲಭಾಗ
ನಾನಷ್ಟೇ ಸರಿಯಾಗಿ ಉಸಿರಾಡ್ತಿರೋದು ಅದರಿಂದಲೇ ಬದುಕಿರೋದು ಅಂತಿದೆ
ನನ್ನ ಮೂಗಿನ ಎಡಭಾಗ
ನಾನಷ್ಟೇ ಸರಿಯಾಗಿ ಉಸಿರಾಡ್ತಿರೋದು ಅದರಿಂದಲೇ ಬದುಕಿರೋದು ಅಂತಿದೆ
ಈಗ ಎರಡೂ ಹಟ ಹಿಡಿದಿರೋದರಿಂದ
ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಉಸಿರಾಟ
ಏರುಪೇರಾಗ್ತಿದೆ

ಈಗೀಗ ತೀರ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿದೆ
ನನ್ನ ಬಲಗೈ ನನ್ನಿಂದಲೇ ನಿನ್ನ ಜೀವನ ಅಂತಿದೆ
ನನ್ನ ಎಡಗೈ ನನ್ನಿಂದಲೇ ನಿನ್ನ ಜೀವನ ಅಂತಿದೆ
ಈಗ ಎರಡೂ ಒಂದಕ್ಕೊಂದು
ಹೊಡೆದಾಡ್ತಿರೋದರಿಂದ
ನಾನು ಯಾವ ಕೆಲಸವನ್ನೂ ಮಾಡಲಾಗ್ತಿಲ್ಲ

ಈಗೀಗ ತೀರ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿದೆ
ನನ್ನ ಬಲಗಾಲು ನಾನೇ ಯಾವಾಗಲೂ ಮುಂದೆ ಅಂತಿದೆ
ನನ್ನ ಎಡಗಾಲು ನನ್ನ ನಂತರ ನೀನು ಅಂತಿದೆ
ಈಗ ಎರಡೂ ಗರ್ವದಿಂದ ಆಚೀಚೆ ಹೋಗ್ತಿರೋದರಿಂದ
ನನಗೆ ನಡಿಗೆಯೇ ಕಷ್ಟವಾಗ್ತಿದೆ

ನಿಜ ಈಗೀಗ ತೀರ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿದೆ
ಒಂದೇ ನೋಟ, ಒಂದೇ ಕೇಳುವಿಕೆ,
ಒಂದೇ ಉಸಿರಾಟ, ಒಂದೇ ಕೆಲಸ
ಒಂದೇ ಸಮ ನಡಿಗೆ ಇದ್ದದ್ದು
ಯಾಕೆ ಹೀಗಾಗ್ತಿದೆ ?
ಎಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಾಗ್ತಿದೆ ?
ಒಂದು ಎಂಬುದು ಎರಡಾಗಿ
ಛಿದ್ರ ಛಿದ್ರವಾಗಿ
ಬದುಕೇ ಮೂರಾಬಟ್ಟೆಯಾಗುವಂತಿದೆ
ನಿಜ ಹೇಳ್ತೀನಿ
ಈಗೀಗ ತೀರ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿದೆ

-ಸಿದ್ಧರಾಮ ಕೂಡ್ಲಿಗಿ, ವಿಜಯನಗರ ಜಿಲ್ಲೆ
*****