ಇಳಿದು ಬಾ ಗೆಳೆಯಾ ಇಳಿದು ಬಾ
ಬಾ ಮಳೆಯೇ ಬಾ
ಕರುಣೆಯಿರಲಿ ನಿನ್ನವರಲ್ಲಿ
ಮಣ್ಣಮಕ್ಕಳ ಸೊಲ್ಲಡಗಿ ಹೋಗಿದೆ ಇಲ್ಲಿ
ಬತ್ತುತ್ತಿರುವ ನದಿಗಂತೂ
ನಿತ್ಯ ನಿನ್ನದೇ ಧ್ಯಾನ
ನೀರಿಲ್ಲದೆ ನೀನಿಲ್ಲದೇ ಏನುಂಟು
ಜೀವ ಪ್ರಪಂಚದೊಡಲಲ್ಲಿ ?
ಯಾಕಾಗಿ ಈ ಕಣ್ಣಾಮುಚ್ಚಾಲೆಯಾಟ?
ಯಾರಿಗಿದೆ ಸಂತಸ?
ಗಿಡಗಂಟಿ ಪ್ರಾಣಸಂಕುಲ….
ಮತ್ತೆ …ನಾನು…
ನೋಡಬಹುದೇ ಆ ಸಂಕಟ?
ಸಾಕು ಸಾಕಿನ್ನು ಧೂರ್ತ ಹಠ
ನಿನಗಾದರೂ ನೆಮ್ಮದಿಯೇ?
ಇಳಿದು ಬಾ ಗೆಳೆಯಾ ಇಳಿದು ಬಾ
ಬಾ ಮಳೆಯೇ ಬಾ
ಕರುಣೆಯಿರಲಿ ನಿನ್ನವರಲ್ಲಿ.
-ಲಾವಣ್ಯ ಪ್ರಭ, ಮೈಸೂರು
—–