ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೨೬೨, ಕವಯಿತ್ರಿ: ವೀಣಾ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್, ಮಧುಗಿರಿ,

ಎನಿತು ಸುಂದರ,
ಎನಿತು ಮನೋಹರ,
ಎನ್ನ ಊರು ಮಧುಗಿರಿ !

ಏನ ವರ್ಣಿಸಲಿ,
ಏನ ಬಣ್ಣಿಸಲಿ,
ಎತ್ತ ನೋಡೆ ,
ಗಿರಿಯ ಸಿರಿ !

ಇರುವುದಿಲ್ಲಿ ,
ವಿಶ್ವವಿಖ್ಯಾತ,
ಏಕಶಿಲಾ ಗಿರಿ..!

ಉದಯ ಮೂಡೆ ,
ಗಿರಿಯ ನಡುವೆ,
ನಗುತ ನೇಸರ ಕಂಗೊಳಿಸುವ !

ಸಂಜೆ ಆದೊಡೆ
ಭಾಸ್ಕರ ,
ಗಿರಿಯ ಹಣೆಯ ಸಿಂಗರಿಸುವ !

ಮಳೆಯು ಸುರಿದೊಡೆ
ವರುಣ ದೇವ
ಗಿರಿಯನ್ನೆಲ್ಲ ಅಭಿಷೇಕಗೈವ

ಬರಿಯ ಮಳೆ ಇದಲ್ಲ ಕೇಳು…
ಮಧುವಿನ ಮಳೆಯ ಸುರಿಸಿ, ಸುರಿಸಿ..
ಮಧುಗಿರಿ ಎಂಬ ಹೆಸರನು ,
ತಾ ಕೊಟ್ಟಿರುವ ಮಾಧವ !!


-ವೀಣಾ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್, ಮಧುಗಿರಿ
—–