ನೀನಿರಬೇಕಿತ್ತು ಅಪ್ಪ
ನೀನೇನೋ ಬಸವನಹುಳುವಿನಂತೆ
ಕಪ್ಪು ರಸ್ತೆಯ ಮೇಲೆ
ಹರಿದು, ಒಸಕಿಕೊಂಡ ಯಾವ
ಸುಳಿವೂ ಇಲ್ಲದೇ
ಕಾಣದಾದೆ
ನಿನ್ನ ರಕ್ತವನ್ನೇ ಹಂಚಿಕೊಂಡ
ನನ್ನ- ನೀನು ಹಿಡಿಯಲೊರಟ
ಬೇಲಿ ಮೇಲಿನ ಚಿಟ್ಟೆಯಂತೆ
ಮುಷ್ಟಿಯಲಿ ಇರಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ
ಈತನಿಗೂ ನಿನ್ನೊಲವ
ಪರಿಮಳವ ಹೀರಿಸು
ನಾನು ಕಿಟಕಿಯ ಬಾಗಿಲಲಿ
ನನ್ನೊಡಲಲಿ ಅವನಿತ್ತ
ಕೊಡುಗೆಯ ಹೊತ್ತು
ಅವನ ಬರುವಿಕೆಗಾಗೇ
ಕಾದಿರುವಾಗ ನೀನೇ
ಕನಸಲಿ ನನ್ನ ಸಾಂತ್ವನಿಸುವೆ
ನಿನ್ನವಳೋ ನಿನ್ನ -ಅವನ
ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯ ಎಂದಿನಂತೆ
ಒಂಟಿಯಾಗೇ ಹಿಡಿದು
ಮಿಂಚು ಗುಡುಗಿಗೆ ಅಂಜದೆ
ಎದೆ ಚಾಚಿ ನಿಂತಿದ್ದಾಳೆ
ಮತ್ತೀಗ ನಾಳೆ ಬರುವೆ
ಎಂಬ ಸಬೂಬು ಹೇಳದೆ
ನನ್ನ ಮಡಿಲಲ್ಲೇ ಮಗುವಾಗಿ
ಬಾ ನಿನಗಾಗಿ ನೊಂದ
ಕೇರಿಗಳು ಕಾಯುತ್ತಿವೆ…
-ಸಂಘಮಿತ್ರೆ ನಾಗರಘಟ್ಟ
—–