ಅನುದಿನ‌ ಕವನ-೧೪೪೨, ಕವಯಿತ್ರಿ: ಡಾ. ಸಿ.‌ನಂದಿನಿ, ಬೆಂಗಳೂರು, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ:ಬದುಕೆಂಬ ವೈರಾಗ್ಯವೂ ಪ್ರೇಮವೆಂಬ ಧ್ಯಾನವೂ

ಬದುಕೆಂಬ ವೈರಾಗ್ಯವೂ ಪ್ರೇಮವೆಂಬ ಧ್ಯಾನವೂ ಕಿರುಬೆರಳ ಸ್ಪರ್ಶಿಸದೆಯೇ                                 ಉಳಿದು ಹೋದ ಪ್ರೇಮ ಅವನ ಪಾಲಿಗೆ ವೈರಾಗ್ಯವಾದರೆ ಅವಳ ಪಾಲಿಗೆ ಮಧುರ…

ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೪೪೧, ಕವಿ: ಟಿಪಿ ಉಮೇಶ್ ತುಪ್ಪದಹಳ್ಳಿ, ಹೊಳಲ್ಕೆರೆ, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ಗಂಡಸಾಗಿ ಕವಿತೆ ಬರೆಯುವುದು ಸುಲಭ!

ಗಂಡಸಾಗಿ ಕವಿತೆ ಬರೆಯುವುದು ಸುಲಭ! ಹಾಸಿಗೆಯಿಂದ ಎದ್ದೊಡನೆ ಮನೆದೇವರ ನೆನೆದು; ಹೆಂಡತಿಯ ಪಾದಗಳ ಮುಟ್ಟಿ ನಮಸ್ಕರಿಸೋ ಭಯ ಭಕ್ತಿಯ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ! ಆ ತಕ್ಷಣವೇ ನೆರಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಹೊದಿಕೆ ಸಮಗೊಳಿಸಿ; ಜಾರಿದ ಪಂಚೆ ಹಿಡಿದು ಅಡಿಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋಗುವ ಧಾವಂತವಿಲ್ಲ! ಮನೆಯ ಎಲ್ಲ…

ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೪೪೦, ಕವಿ:ನಾಗೇಂದ್ರ ಬಂಜಗೆರೆ, ಬಳ್ಳಾರಿ, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ನನ್ನ ಕನ್ನಡ ನಾಡು

ನನ್ನ ಕನ್ನಡ ನಾಡು.. ಹಸಿರ ನಾಡಿದು ನನ್ನುಸಿರ ನಾಡಿದು ಖನಿಜಗಳ ಬೀಡಿದು ಖಗ-ಮೃಗವು ನಲಿದಾಡುವ ನೆಲವಿದು ವೀರ ಧೀರರ ಕವಿರತ್ನ ಪುಂಗವರ ಕಂಡ ನಾಡಿದು /ನನ್ನ ಕನ್ನಡ ನಾಡಿದು/ ಎರೆ ಕೆಂಗು ಮಣ್ಣಿದು ತೆಂಗು ಕಂಗು ಕಾಫಿಯ ಕಂಪು ಹೊಮ್ಮುವ ನಾಡಿದು…

ಅನುದಿನ‌ಕವನ-೧೪೩೯, ಕವಯಿತ್ರಿ: ಶಾಂತಾ ಪಾಟೀಲ್, ಸಿಂಧನೂರು, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ಅಮೃತಮತಿ

ಅಮೃತಮತಿ ಅದೆಂತಹ ಸುಖ? ಆ ಸುಖದ ಮುಂದೆ ಆ ಕ್ಷಣ ಎಲ್ಲವೂ ನಗಣ್ಯ! ಸವಿದ ಸುಖ ಮರೆತು ನನ್ನ ನೀ ಅಲಕ್ಷಿಸುವಾಗ ಮನವಿದು ನಿನ್ನ ಚಿತ್ತಚಂಚಲತೆ ಧಿಕ್ಕಾರ ಕೂಗುತ್ತದೆ. ಬೇಡವೇ ಬೇಡ ನಿನ್ನ ಸಾಂಗತ್ಯ ಎಂದುಕೊಂಡಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನ ಮೋಹಕ ನಗುವಿನ ವದನ!!??…

ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೪೩೮, ಕವಯಿತ್ರಿ: ರೂಪ ಗುರುರಾಜ, ಬೆಂಗಳೂರು, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ಅವಳ ಚೆಲುವು

ಅವಳ ಚೆಲುವು ಅವಳು ಸಿಂಗರಿಸಿಕೊಂಡ ಬಗೆಯಲ್ಲಿಲ್ಲ ನೀ ಸೋತಾಗಲೆಲ್ಲಾ ನಿನ್ನೊಡನೆ ನಿಲ್ಲುವುದರಲ್ಲಿದೆ … ನುಣುಪಾದ ರೇಶಿಮೆಯ ಕೂದಲಲ್ಲಿಲ್ಲ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಿ ಆಲಂಗಿಸಿ ಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿದೆ ….. ನೀಳ  ಕಣ್ಸೆಳೆಯುವ ದೇಹದಲ್ಲಿಲ್ಲ ಆಗಾಗ ಚಿಮ್ಮಿಬಿಡುವ ಕಣ್ಣೀರ ಮರೆಸಿ ನಗುವುದರಲ್ಲಿದೆ….. ಅವಳು ಧರಿಸಿರುವ ಆಭರಣಗಳಲ್ಲಿಲ್ಲ ಒಮ್ಮೆ…

ಅನುದಿನ‌ಕವನ-೧೪೩೭, ಕವಿ:ವೈ ಜಿ ಅಶೋಕ ಕುಮಾರ್, ಬೆಂಗಳೂರು

ಚೂರಾದ ಗೋಲಿಗಳ ಹೆಕ್ಕಿ ಹರಿದ ಗಾಳಿಪಟವನ್ನು ಅಟ್ಟದ ಮೇಲಿರಿಸಿ ಬಣ್ಣದ ಬುಗುರಿಯ ಕನಸು ಕಾಣುತ್ತಾ ಬೆವರುತ್ತಿದ್ದ ಬೇಸಿಗೆಯ ರಜೆ ಬೇಗ ಮುಗಿಯದಿರಲಿ ಹೊಗೆ ತುಂಬಿದ ಕಣ್ಣುಗಳ ಉಜ್ಜಿ ಉಜ್ಜಿ ಕೆಂಪಾಗಿಸಿ ಕಾಯಿಸಿದ ಬೆಂಕಿ ಸದಾ ಉರಿಸುವ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಕೂಡಿಡುವ ಹಗಲಿರುಳು ಒಂದೇ…

ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೪೩೬, ಕವಿ: ಪೀರ್ ಭಾಷ, ಹೊಸಪೇಟೆ

ಈ ದಿನ ಈ ನೆಲದ ಹಣತೆಯ ಮೇಲೆ ಬೆಳಗಿದ ದೀಪವೊಂದು ಆರಿದ ದಿನ! ಬಾಬಾ, ಆ ಸೂರ್ಯನೂ ದಣಿದು ಮಲಗಿದ ಹೊತ್ತು ತಾವಿನ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣಾದಿರಿ, ಎದೆಯ ಬೆಳಕಾದಿರಿ ಕೈ ಕಾಲ್ಗಳ ಕಸುವಾದಿರಿ.. ಈಗ…ಮತ್ತೆ ಸೋತ ಕಾಲು, ಕಣ್ಣಮಂಜು… ಬಾಬಾ……

ಅನುದಿನ‌ ಕವನ-೧೪೩೫, ಹಿರಿಯ ಕವಿ: ತಮ್ಮಣ್ಣ ಬೀಗಾರ, ಸಿದ್ಧಾಪುರ, ಉತ್ತರ ಕನ್ನಡ, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ಓಗುಡುತ್ತಿತ್ತು…

ಓಗುಡುತ್ತಿತ್ತು ಮಣ್ಣಿನ ಒಳಗೆ ಮಗುವೊಂದಿತ್ತು ಪುಳು ಪುಳು ನೀರಿಗೆ ಚಿಗುರೊಡೆದಿತ್ತು ಮರದ ಒಳಗೆ ಮಗುವೊಂದಿತ್ತು ಹಣ್ಣನು ತಿನ್ನದೇ ಕೊಡು ಕೊಡುತ್ತಿತ್ತು ಮೋಡದ ಒಳಗೂ ಮಗುವೊಂದಿತ್ತು ಹನಿ ಹನಿ ನೀರನು ಚಿಮುಕಿಸುತ್ತಿತ್ತು ಎಳೆ ತೆನೆ ಕಾಳಲಿ ಮಗುವೊಂದಿತ್ತು ಹಾಲನು ಕುಡಿಯದೆ ನಮಗಿಡುತ್ತಿತ್ತು ಚಂದ್ರನ…

ಅನುದಿನ ಕವನ-೧೪೩೪, ಯುವ ಕವಿ: ತರುಣ್ ಎಂ✍️ಆಂತರ್ಯ,  ಟಿ. ನಾಗೇನಹಳ್ಳಿ, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ: ಹೂವಾಡಗಿತ್ತಿ

ಊರಿನೊಳಗೊಬ್ಬಳು ಹೂವಾಡಗಿತ್ತಿ ಗಂಡಸರ ಹೃದಯ ಕೆಡಿಸಿದಳು ಕೇರಿ ಕೇರಿಯ ಸುತ್ತಿ ಮಾರುವುದು ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಆದರೆ ಬಗೆಬಗೆಯ ಹೂವೆಸರ ಕರೆದು ಮಾಡುವಳು ಒಳಗಿನ ಮಂದಿಗೆ ಕರೆಯ ಕಣ್ಣು ಕಾಕಡ ಮೂಗು ಸೂಜಿ ಮಲ್ಲೆ ಕೆನ್ನೆ ಕನಕಾಂಬರ ತುಟಿಗಳು ಗುಲಾಬಿ ಎದೆಯು ದುಂಡು ಮಲ್ಲಿಗೆ…

ಅನುದಿನ‌ ಕವನ-೧೪೩೩, ಹಿರಿಯ ಕವಯಿತ್ರಿ:ಸರೋಜಿನಿ ಪಡಸಲಗಿ ಬೆಂಗಳೂರು, ಕವನದ ಶೀರ್ಷಿಕೆ:ಸಾವು ಅಂದ್ರೆ ಸಾವು ಅಷ್ಟೇ !

ಸಾವು ಅಂದ್ರೆ ಸಾವು ಅಷ್ಟೇ ! ಯಾಕೋ ಸಮಯದ ಜೊತೆ ಬಲು ಸ್ನೇಹ ಈಗ ಕೆಲಸ ಇಲ್ಲ ಬೊಗಸೆ ಇಲ್ಲ ಎಲ್ಲ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ ಹೂಬೇಹೂಬ ಸಮಯದಂತೆ ಖಾಲಿ ನೋಟ ಕುರುಡು ಕಣ್ಣು ಕಿವುಡು ಕಿವಿ ಮಾತಲ್ಲೂ ಮೌನ ಸಮಯದ ಕೈಗೆ…